De vraag naar mantelzorg neemt toe
Nu de visie op zorg kantelt, neemt de vraag naar mantelzorg toe. ‘Samen zorgen’ is immers het uitgangspunt van de participatiemaatschappij. Niet alleen bij zorg thuis, maar ook in intramurale settingen. Een goede samenwerking tussen beroepskrachten en mantelzorgers wordt hierdoor nog urgenter. Acht tips voor zorgorganisaties om deze samenwerking te verbeteren.
Geef ruimte om te experimenteren
Steeds vaker werken beroepskrachten – intra- en extramuraal – samen met mantelzorgers en vrijwilligers. In plaats van het bekende ‘zorgen voor’ verandert hun rol in het ‘zorgen dat’ hun cliënt, patiënt, de bewoner zoveel als mogelijk zelf zorg regelt. Beroepskrachten hebben kaders en richting nodig bij de zoektocht naar deze nieuwe rol. Toon als bestuurder lef bij de uitgezette koers en geef de beroepskrachten experimenteerruimte!
Investeer in competenties
Een nieuwe manier van werken vraagt meer dan een losse workshop. Zorg dat vernieuwers in uw teams de ruimte krijgen collega’s mee te nemen. Besteed aandacht aan de professionele ontwikkeling van uw medewerkers door stappen af te spreken in functioneringsgesprekken. Zorg daarbij voor de juiste randvoorwaarden om afgesproken doelen te realiseren.
Benut deskundigheid van mantelzorgers
Mantelzorgers beschikken vaak over een grote (ervarings-)deskundigheid. Beschouw hen vanaf de start van de zorgrelatie als partij. Waarbij hun rol varieert van samenwerkingspartner, ervaringsdeskundige, persoonlijk betrokkene en expert. Draagkracht en draaglast kunnen verschillen, ook in tijd. Maak gebruik van instrumenten om draagkracht en draaglast van het betrokken informeel zorgnetwerk in beeld te brengen.
Stimuleer beroepskrachten om anders te werken
Het overdragen van zorg naar informele zorg vraagt om aangepaste verantwoordingssystemen. Beloon medewerkers voor een afname van productie-uren per cliënt, met in achtneming van de kwaliteit van de zorg. Dit stimuleert om zorg over te dragen aan een mantelzorger of vrijwilliger. Benut verhalen van beroepskrachten, informele zorgers en cliënten bij de verantwoording van zorg.